محصول دانه جو از سه بخش تشکیل شده است که مهمترین آن وزن متوسط دانه است. بیشترین تغییر عملکرد بین سایتها و فصول به دلیل اختلاف تعداد دانه است نه اندازه و وزن دانه در متر مربع است ، اما بین ضخامت گیاه جو و میزان محصول رابطه مستقیمی ضعیفی وجود دارد.
محصول بالای جو از دستیابی به تعداد صحیح خوشه، برگ سبز سالم ، افزایش تعداد دانه در خوشه و اندازه دانه حاصل می شود. یک برنامه کوددهی متعادل و متناسب در تغذیه محصولات زراعی شامل کلیه مواد مغذی کلی و جزیی و خرد برای کمک به مدیریت همه این مؤلفه ها و افزایش عملکرد جو ضروری است. در جو بهاری ، 30-35٪ از کربوهیدرات دانه از برگ پرچم و ساقه ، 25-45٪ از خوشه و 45- 20٪ از بقیه گیاه حاصل می شود.
نیتروژن و پتاسیم مهمترین عوامل افزایش بازدهی جو هستند. نیاز فسفات مشابه گوگرد است. در طول رشد سریع بهار ، گیاه جو بیشترین نیاز را برای همه عناصر مغذی دارد.
جذب مواد مغذی ثانویه و ریز مغذی ها در جو
تفاوت نمی کند برنامه تولید و کشت چه محصولی را دارید، یک استراتژی مناسب برای تامین نیاز محصولات زراعی بسیار حائز اهمیت است و باید عناصر ریز مغذی ثانویه و عناصر اساسی را در برای دستیابی به میزان محصول بالاتر داشته باشید. اوج نیاز گیاه به مواد مغذی در دوره های اوج رشد اتفاق می افتد.
کمبود مواد مغذی زمانی می توانند رخ دهند که شرایط خاک نسبت به در دسترس بودن مواد مغذی (مثلاً سرد ، مرطوب ، خشک) نامساعد باشد. دانستن مقدار مواد مغذی در هر تن از تولید مفید است و می تواند در کنار میزان کشت به عنوان پایه ای برای یک برنامه کامل کود دهی مورد استفاده قرار گیرد.